A következő mérkőzésen Koreát nagyon 12–0-ra verte, mely a svéd válogatott történetének egyik legnagyobb arányú győzelme. Az elődöntőben az ősi rivális Dániával találkozott és legyőzte 4–2-re A döntőt a legendás Wembley Stadionban játszották 40000 néző előtt. Jugoszlávia 3–1-es legyőzése a tornagyőzelmet jelentette. Ez volt a svéd válogatott történetének első rangos tornagyőzelme. 1950-es világbajnokság[szerkesztés] Svéd labdarúgó-válogatott 1950-ben. Az 1950-es labdarúgó-világbajnokságra a Svéd Labdarúgó-szövetség egyetlen profi labdarúgót sem nevezett, csak amatőrökkel vett részt a tornán.
1937-ben bővítették 40000 főre. A stadion helyszíne volt az 1912. évi nyári olimpiai játékoknak, amelynek Stockholm volt a házigazdája és az 1958-as világbajnokságnak, amikor is 8 mérkőzést rendeztek itt. Az 1992-es Európa-bajnokság alkalmával 4 mérkőzést játszottak benne, az 1995-ös női világbajnokságon egyedül a döntőt rendezték itt.
A negyeddöntőben Kubát 8–0 arányban legyőzték. Ezen a mérkőzésen debütált Harry Andersson, Tore Keller és Gustav Wetterström pedig egyaránt 3-3 gólt szerzett. Az elődöntőben Magyarországtól szenvedett 5–1-es, míg a harmadik helyért rendezett mérkőzésen Brazília bizonyult jobbnak 4–2 arányban. A svéd válogatott negyedik helyen zárta a világbajnokságot. 1948. évi nyári olimpiai[szerkesztés] Az első fordulóban Svédország Ausztriával játszott. A mérkőzést Londonban rendezték a White Hart Lane-n, mely 3–0-s svéd győzelmet eredményezett.
Ausztria és Spanyolország ellen egyaránt 1–0-s vereséget szenvedve a csoport utolsó helyén végzett 1 ponttal. 1979–1990[szerkesztés] Az 1982-es világ és az 1984-es Európa-bajnokság küzdelmeiről lemaradt és ugyancsak nem jutott ki az 1986-os világ illetve 1988-as Európa-bajnokságra. 1978 és 1990 között tehát egyetlen nemzetközi tornán sem tudott részt venni. Az 1990-es labdarúgó-világbajnokság alkalmával 12 év után tért vissza a világbajnoki mezőnybe. A csoportban Brazília, Costa Rica és Skócia ellen mindhárom mérkőzését 2–1 arányban elveszítette. 1992-es Európa-bajnokság[szerkesztés] Az 1992-es Európa-bajnokságnak Svédország volt a házigazdája és ekkor szerepelt első alkalommal a kontinenstornán. Angliával, Dániával és Franciaországgal került egy csoportba.
Az Anglia ellen 2–2-es döntetlennel és a megszerzett 5 ponttal a második helyen zárta a csoportot. A nyolcaddöntőben a házigazda Németországtól kapott ki 2–0 arányban. 2008-as Európa-bajnokság, 2010-es világbajnokság selejtezői[szerkesztés] A 2008-as Európa-bajnokság selejtezőiben az F csoportban szerepelt Svédország és végzett Spanyolország mögött a második helyen. A Dánia–Svédország mérkőzés 3–3-as állásnál a 89. percben félbeszakadt. Herbert Fandel játékvezető a svédek javára büntetőt ítélt. Ezt követően egy szurkoló berohant a pályára és megütötte a játékvezetőt, Fandel pedig lefújta a mérkőzést. [1][2] Az UEFA utólag 3–0-s eredménnyel Svédország javára írta a találkozót.
A második csoportkörben Lengyelországtól 1–0-s vereséget szenvedett. A helyzet a következőképpen nézett ki. Amennyiben Svédország veszít az NSZK ellen, Jugoszlávia pedig megveri Lengyelországot, Svédország a második helyen végez és játszhat a bronzért. Jugoszlávia azonban 2–1-es vereséget szenvedett Lengyelországtól, ezért Svédországnak mindenképp győznie kellett a házigazdák ellen. A mérkőzést Düsseldorfban rendezték 65 000 néző jelenlétében.
Az 1908. évi nyári olimpiai játékokon részt vett. A Nagy-Britannia ellen elszenvedett 12–1-es vereség azóta is a svéd válogatott legnagyobb arányú veresége. 1916-ban győzte le első alkalommal a rivális Dániát. Svédország az 1912. évi nyári olimpiai játékoknak házigazdája volt, ezenkívül szerepelt az 1920. és az 1924. évi nyári olimpián, utóbbin bronzérmet szerzett.
Luigi Di Biagio és Alessandro Del Piero illetve Henrik Larsson szerezték a gólokat. Svédország a csoport utolsó helyén végzett 1 ponttal. 2002-es világbajnokság[szerkesztés] Svédország a halalcsoportba (F csoport) került a sorsolást követően Anglia, Argentína és Nigéria társaságában. Első mérkőzését Anglia ellen játszotta, melyen Sol Campbell az angolokat juttatta előnyhöz még az első játékrészben. A második félidőben Svédország vette ár a mérkőzés irányítását és Niclas Alexandersson révén egyenlített, ezzel beállítva az 1–1-es végeredményt.
A göteborgi Ullevi-ben is több alkalommal pályára lépett a válogatott. Szerelés[szerkesztés] Svédország tradicionális szerelése a sárga mez, kék nadrág, sárga sportszár. 1974 és 2003 között az adidas, 2003 és 2013 között az umbro, 2013-tól újból az adidas látja el sportszerekkel a válogatottat. 1958-as vb (H) 1970-es vb (H) 1974-es vb (H) 1978-as vb (H) 1990-es vb (H) 1994-es vb (H) 2000-es Eb (H) 2006-os vb (H) 2008-as Eb (H) 2012-es Eb (H) 2014 (H) Szurkolók[szerkesztés] Svéd szurkolók először az 1912. évi nyári olimpiai játékokon hallatták hangjukat, ahol a következő dalt énekelték: "Heja Sverige Friskt humör, det är det som susen gör" (fordításban: "Gyerünk Svédország! Friss hangulat, ez az ami a trükk") a labdarúgó mérkőzéseken.
A válogatottért külföldre is elutazó szurkolókkal első alkalommal az NSZK-ban rendezett 1974-es világbajnokság alkalmával lehetett találkozni. Azóta, akármelyik világversenyen részt vett a svéd válogatott, a svéd szurkolók szép számban jelen voltak. A 2006-os világbajnokságon a svédek érkeztek az egyik legnagyobb számban megjelent szurkolósereggel. A Paraguay elleni csoportmérkőzésen 50000 szurkolójuk volt bent a stadionban és további 50000 buzdította a csapatot a stadionon kívül. Nagy számuknak, barátságos hozzáállásuknak köszönhetően a 2006-os világbajnokság legjobb szurkolóinak is megválasztották a svédeket. Nemzetközi eredmények[szerkesztés] Labdarúgó-világbajnokság Ezüstérmes: 1 alkalommal (1958) Bronzérmes: 2 alkalommal (1950, 1994) 4.
[7] A pótselejtezőben Portugáliát kapta ellenfélül. Az első találkozón Lisszabonban 1–0-s, a visszavágón Solnaban pedig 3–2-es portugál győzelem született. Összesítésben 4–2-vel Portugália jutott ki a világbajnokságra Stadion[szerkesztés] A svéd labdarúgó-válogatott első számú otthona a Solnaban található Råsunda Stadion volt egészen 2012-ig, amit az új nemzeti stadion a Friends Arena váltott fel. A Råsunda egyike annak a két stadionnak az Egyesült Államokbeli Pasadena-i Rose Bowl mellett, ahol a férfi (1958) és a női (1995) világbajnokság döntőjét is megrendezték. A Råsunda Stadiont 1910. szeptember 18-án nyitották meg és mindössze 2000 fő befogadására volt alkalmas.
Magyarország-Svédország - M4 Sport
[3][4] A nyitó mérkőzésén 2–1-es vereséget szenvedett a házigazda Ukrajnával szemben. [5] Majd ezt követően Angliával találkozott és ismét kikapott, ezúttal 3–2-re, ami egyben azt is jelentette, hogy a harmadik körre már nem maradt esélye Svédországnak a továbbjutásra. [6] Utolsó csoportmérkőzésén némi szépségtapaszt jelentett Franciaország 2–0-s legyőzése. A 2014-es világbajnokság selejtezőinek C csoportjában Németország mögött a második helyet szerezte meg Svédország. Ebben nagy szerepe volt annak, hogy az egyik kulcsfontosságú mérkőzésen 2013. október 11-én Martin Olsson és Zlatan Ibrahimović góljaival 2–1 arányban legyőzte Ausztriát.
A Magyarország elleni idegenbeli mérkőzésen, a Puskás Ferenc Stadionban 2–1-es vereséget szenvedett Rudolf Gergely hosszabbításban szerzett góljával. Idegenben San Marino 5–0-s, majd Finnország 2–1-es legyőzése következett. Utolsó selejtezőmérkőzésén Hollandiát 3–2-re megverte hazai pályán, ami azt jelentette, hogy a selejtezőcsoport második helyén végezve, a megszerzett 24 ponttal a legjobb második helyen záró válogatott lett Svédország, így automatikusan kijutott az Európa-bajnokságra. A sorsolást követően a svéd válogatott Anglia, Franciaország és Ukrajna mellett a D csoportba került.
Mindmáig ez a legjobb eredménye. 2000-ben és 2008-ban a csoportkörben kiesett, a 2004-es kontinensviadalon pedig a negyeddöntőig jutott. Az 1948. évi nyári olimpiai játékokon aranyérmet szerzett, e mellett két bronzérmet is magáénak tudhat (1924, 1952). A válogatott története[szerkesztés] A kezdetek[szerkesztés] A svéd labdarúgó-válogatott legelső hivatalos mérkőzését 1908. július 12-én játszotta Norvégia ellen és 11–3-ra győzött. Még ebben az évben további öt mérkőzést játszott, Anglia, Nagy-Britannia, Belgium és Hollandia ellen kétszer is. Mind az öt találkozót elveszítette.
Női kézilabda: Magyarország–Svédország - Percről percre